Powrót do wyboru dnia

 

II. PEŁNIENIE WOLI BOŻEJ

 

B. Ufność

 

9. Wyzwalanie od nieuporządkowanych trosk

 

Słowo Boże:

Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? (...) Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o Królestwo (Boga) i Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. (Mt 6,25.31-33)

 

Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma. (Ps 55(54),23)

 

Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga (...) Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. (1P 5,6-7)

 

Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, myśl o Nim na każdej drodze; a On twe ścieżki wyrówna. (Prz 3,5-6)

 

W naszym życiu:

- nieprzywiązywanie zbytniej wagi do spraw materialnych i ambicjonalnych,

- koncentrowanie się przede wszystkim na sprawach dotyczących Boga i bliźnich, a ufne powierzanie własnych spraw Bogu

W rozpoznawaniu i wypełnianiu woli Bożej przeszkadza nam zbytnie zajmowanie się sobą, swoim zdrowiem, przywiązywanie nadmiernej wagi do spraw bytowych, ambicjonalnych itp. Od tego nadmiernego zatroskania, jak i od egocentryzmu w życiu duchowym, uwalniamy się usiłując zapominać o sobie i zwracając się ku sprawom Boga i bliźnich z ufnością, że Bóg sam wie najlepiej czego nam rzeczywiście potrzeba do życia, rozwoju i uświęcenia, i udzieli nam wszystkiego w odpowiednim czasie. „Na wszystkich drogach swoich wyznawaj Go, a On wyrówna twoje ścieżki”. (Prz 3,6)

 

Sobór Watykański II:

 

Używając zatem świata tak, jakby go nie używali, dojdą do tej wolności, dzięki której wyzwoleni od wszelkiej nieuporządkowanej troski, stają się podatni na słuchanie Bożego głosu w życiu codziennym. (DK 17)

 

Jan Paweł II:

 

W tych słowach jest ogromnie wiele powiedziane (patrz Słowo Boże Mt 6,31-34). Jest tu wyrażona cała prawidłowa hierarchia wartości, którą Bóg stosuje do stworzenia, stosuje do człowieka, stosuje w swojej ekonomii zbawienia i którą człowiek powinien przyjąć i nią się kierować: „szukajcie naprzód Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości!” Wszystko inne jest poniekąd drugorzędne i będzie wam dodane. I tak jest. Rozważmy tę wielką prawdę wiary Opatrzności Bożej i starajmy się stale pogłębiać jej zrozumienie w wierze, a nade wszystko kierujmy się nią w życiu.

Niech będzie dla nas światłem naszych dróg. Pierwszym i ostatnim odniesieniem rozważań na temat sensu życia, na temat celowości naszego życia. (Watykan, 14.05.1986 – Audiencja Generalna)

 

Spojrzenie na siebie w prawdzie: - z wiarą we Wszechmoc Miłującą

 

1.     Czy szukam przede wszystkim „Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości”, wierząc, że wszystko inne będzie mi przydane?

2.     O co troszczę się nadmiernie, co mnie wytrąca z równowagi, przesłania sprawy Boże?

3.     Czy jestem naprawdę przekonany(a) o tym, że Bóg najlepiej wie, czego mi potrzeba i udzieli mi tego w odpowiednim czasie?

4.     Co stanowi centrum moich zainteresowań: moje sprawy (zdrowie, zabezpieczenie przyszłości, kariera) czy sprawy Boga i bliźnich?

5.     Co mi przeszkadza w koncentracji na realizowaniu woli Bożej w moim życiu?

6.     Czy powierzam Bogu swoje troski i plany nie zaprzątając sobie zbytnio nimi myśli i serca?

 

Chwila modlitwy:

Matko Zbawiciela, wspomagaj nas w wytrwałym szukaniu Królestwa Bożego na ścieżkach naszego życia. 

 

Powrót do wyboru dnia