![]() |
14. Miłość czynna
Wszystko, co
uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. (Mt
25, 40)
Takie zaś mamy od
Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego. (1J
4, 21)
Pan (...) niech
spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich. (1Tes 3, 12)
Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. (Ef 2,10)
W naszym życiu: - uświadamianie sobie, czym i jak możemy służyć bliźnim
Miłość czynną okazujemy służąc bliźnim. Na Sądzie Ostatecznym będziemy sądzeni według tego, co uczyniliśmy dla innych (por. Mt 25, 31-46).
Ani choroba, ani starość, ani niesprawność fizyczna, ani samotność i opuszczenie nie zwalnia chrześcijanina z uczynków miłości. Miłość wskaże każdemu w konkretnej sytuacji, w jaki sposób może on służyć innym.
Sobór Watykański II:
Należy także pouczać, aby chrześcijanie (...) według nowego prawa
miłości, każdy tak jak otrzymał łaskę służył nią drugiemu i aby w ten sposób
wszyscy po chrześcijańsku wypełniali swe obowiązki w społeczności ludzkiej. (KDK
6)
Zarazem upomina, żeby szukać tej miłości nie w samych tylko wielkich
sprawach, lecz również, i to przede wszystkim, w powszednich okolicznościach
życia. (KDK 38)
Ojciec chce, byśmy we wszystkich ludziach upatrywali Chrystusa Brata i
skutecznie ich miłowali zarówno słowem, jak i czynem, a w ten sposób dając
świadectwo prawdzie, przekazywali innym tajemnicę miłości Ojca Niebieskiego. (KDK
93)
Jan Paweł II:
Dawanie świadectwa o miłości najlepiej wyraża się w służeniu braciom.
Służba taka jest uczestnictwem w królewskim posłannictwie Chrystusa. Aby
umiejętnie i skutecznie służyć drugim, trzeba umieć panować nad sobą, trzeba
posiadać cnoty, które to panowanie umożliwiają. (Enc. Redemptor hominis n.
21)
Człowiek bowiem służąc braciom, szczególnie tym najbiedniejszym spośród
nich, nie tylko przyczynia się do tego, że ziemia staje się bardziej gościnna i
bardziej sprawiedliwa, ale także zdobywa się na przezwyciężenie udręki i lęku,
jakie rodzi zły użytek czyniony z wolności. Pośród tylu ludzi, którzy służą
sobie zamiast bliźnim, chrześcijanin widzi w Chrystusie tego, który stał się
człowiekiem, ażeby służyć, a w Jego Matce – Służebnicę Pańską. (Watykan,
17.06.1984 – Anioł Pański)
Życie wtedy nabiera sensu, kiedy umiemy wykorzystać własną wolność, z
pogodą stawiając czoło zadaniom i obowiązkom stanu. Duch Święty, dany nam przez
Jezusa Chrystusa, wskaże każdemu sercu, które nań jest otwarte, jaką drogą ma
iść (...), zależnie od osobistego powołania i od wymogów potrzebujących braci.
Życzę wam wszystkim, abyście (...) mogli odczuwać radość z tego, że
uczyniliście dobro, którego od was oczekiwano. Największą otuchą wśród codziennych
trudów jest dla nas móc powiedzieć codziennie wieczorem: „przyoblekliśmy
miłość” Chrystusa i staraliśmy się służyć braciom w „więzi doskonałości”, która
realizuje się w miłości (por. Kol 3, 14). (Watykan, 2.01.1985 – Audiencja
Generalna)
Jezus nade wszystko swoim postępowaniem, całą swoją działalnością objawił, że w świecie, w którym żyjemy, obecna jest miłość. Jest to miłość czynna, miłość, która zwraca się do człowieka, ogarnia wszystko, co składa się na jego człowieczeństwo. Miłość ta w sposób szczególny daje o sobie znać w zetknięciu z cierpieniem, krzywdą, ubóstwem, w zetknięciu z całą „ludzką kondycją”, która na różne sposoby ujawnia ograniczoność i słabość człowieka, zarówno fizyczną, jak i moralną. (Dives in misericordia n. 3)
Spojrzenie na siebie w prawdzie: - z wiarą, że Bóg przeze mnie okaże innym swą Miłość
1. Czy pamiętam, że jedynie miłość się liczy, że na Sądzie Ostatecznym będziemy sądzeni z miłości?
2. Czy często uświadamiam sobie, czym i jak mogę służyć bliźnim?
3. Czy staram się odnosić do bliźnich tak, jak odnosił(a)bym się do Chrystusa?
4. Czy szukam miłości w powszednich okolicznościach życia? (Co dziś zrobiłem(am) dla bliźnich?)
5. Czy dzisiaj moje czyny i słowa świadczyły o miłości?
6. Czy cieszy mnie możliwość służenia ludziom?
Chwila modlitwy:
Maryjo, Służebnico Pańska, ucz nas swojej miłości.
![]() |